
بادمجان نخودی چیست و چه خواصی دارد؟+ تاثیرات جانبی
گیاه بادمجان نخودی که با نام بادمجان تایلندی نیز شناخته میشود، نام علمی این گیاه دارویی Solanum torvum است. گیاه بادمجان نخودی، گیاهی است که به خانواده بادنجانیان تعلق دارد. گیاه بادمجان نخودی یا بادمجان تایلندی به شکل درختچهای گلدار و خاردار است که میوههایی به شکل خوشههای بزرگ از توتهای به رنگ زرد مایل به سبز را دارا است که میوههای آن از نظر اندازه شبیه نخود فرنگی هستند. از دیگر نامهایی که بادمجان نخودی دارد میتوان به مواردی از جمله انجیر شیطان و بادمجان وحشی اشاره کرد.
از بادمجان نخودی در مصارف مختلف آشپزی، اهداف دارویی و کشاورزی استفاده میشود. در این مطلب از غفاری دایت که در رابطه با بادمجان نخودی است به بررسی برخی از خواص بادمجان نخودی از جمله خواص بادمجان نخودی، خواص بادمجان نخودی برای تقویت سیستم ایمنی، خواص بادمجان نخودی برای کم خونی، خواص بادمجان نخودی برای فشار خون و در نهایت عوارض بادمجان نخودی میپردازیم.
بادمجان نخودی چیست و چه خواصی دارد؟
طول دمبرگ های این گیاه ۱ تا ۶ سانتی متر می باشد همانطور که گفته شد ارتفاع این گیاه گاهاً به ۵ متر نیز می رسد و قطر ساقه آن نیز ۲ تا ۳ سانتی متر بوده که در گیاهان چند ساله به ۸ سانتی متر نیز می رسد، معمولاً به صورت یک تنه رشد می کند اگرچه گاهاً از قسمت پایین دارای انشعاباتی است.
فرم باردهی این بادمجان به صورت خوشه ای بوده و کُره هایی ریز به رنگ سبز و با قطر حدوداً ۱ تا ۱٫۵ سانتی متر بر روی شاخه هایی کوچک قرار گرفته و تشکیل یک خوشه بادمجان را داده است که اگر چیده نشود به مرور زرد رنگ می شود و در برخی ارقام نیز بعد از مدتی قرمز می شود. این میوه سرشار از دانه و دارای گوشت نازکی می باشد.
بر اساس برخی از منابع این میوه در مناطقی همانند هندوستان، فلوریدا و جنوب آلاباما، آمریکای مرکزی و جنوبی، برزیل، جنوب و جنوب شرقی آسیا (بخصوص تایلند) به طور کلی در مناطق گرمسیری آفریقا، آسیا، استرالیا و جزایر اقیانوس آرام از جمله هاوایی به وفور یافت می شود، این گیاه به سرعت پراکنده می شود و ممکن است به عنوان علف هرز شناخته شود، در کالدونیای جدید ، جایی که اعتقاد بر این است که این گیاه در سال ۱۹۰۰ معرفی شده، هنوز هم به عنوان یک گیاه مهاجم و گاهاً مهمترین آفت در محصولات و مراتع فراموش شده محسوب می شود، در ساحل عاج از آن در تهیه سس Gnangnan و Gouagouassou استفاده می شود.
در پورتوریکو بادمجان نخودی در مکان های مرتفع که سالانه ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ میلی متر بارندگی دارند رشد می کند، هم چنین در مناطق ساحلی در مناطق خشک تر نیز می روید، از نظر بافت خاک در انواع خاک های مرطوب و حاصلخیز در ارتفاعات ۱۰۰۰ متر در پورتوریکو و ۲۰۰۰ متر در پاپوآ گینه نو می روید.
این بادمجان را می توان از طریق قلمه نیز تکثیر کرد، میوه ها معمولاً توسط پرندگان خورده می شود و بذر ها توسط آن ها در مزرعه پخش می شود و تکثیر انجام می شود، بادمجان نخودی در مناطقی که زمستان ندارد و به صورت چند ساله رشد می کند معمولاً در هر سال ۰٫۷۵ تا ۱٫۵ متر رشد می کند.
بادمجان نخودی در غذاهای مختلفی استفاده می شود از جمله غذاهای راتاتوی فرانسوی، موساکای عربی و ملانزان آلا پارمیگیانای ایتالیایی، این گیاه عمدتا برای اهداف دارویی مانند تشنج ، سرفه ، آسم ، نقرس ، روماتیسم ، سفلیس و بیماری های پوستی مصرف می شود.
بادمجان نخودی در آشپزی تایلندی بسیار محبوب است و همچنین در سایر نقاط آسیا ، آفریقا و کارائیب مصرف می شود، با این وجود ، میوه نارس آن ممکن است حاوی گلیکوآکلوئیدهای سمی باشد که می تواند باعث ناراحتی های دستگاه گوارش و عصبی شود.
فواید درمانی مصرف گیاه بادمجان نخودی
در مالزی از ریشه های بادمجان نخودی به عنوان ضماد ترک پا استفاده می شود و دانه ها برای درمان دندان درد دود می شوند، در هند ، از عصاره های این گیاه به عنوان پادزهر برای نیش حشرات و از میوه های رسیده برای تسکین درد معده استفاده می شود،این ماده همچنین در طب سنتی در آفریقا و آسیا برای پیشگیری و بهبود طیف وسیعی از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد.
گزارش شده است که داروهای مختلفی بر پایه میوه ها ، دانه ها یا قسمت های رویشی این گیاه وجود دارد همانند داروهایی موثر در برابر تب ، سرفه ، زخم ، درد ، مشکلات کبدی ، پوسیدگی دندان ، مشکلات تولید مثل ، فشار خون شریانی و همچنین مسمومیت (به عنوان پادزهر استفاده می شود)
خواص بادمجان نخودی شامل اثرات آرام بخش ، ادرار آور ، خونریزی دهنده ، خونساز ، ضد میکروبی است. همچنین رادیکال های آزاد به دلیل اثر آنتی اکسیدانی آن مهار می شوند. مطالعات شیمیایی نشان می دهد که میوه های بادمجان نخودی غلظت کافی از آلکالوئیدها ، فلاونوئیدها ، ساپونین ها ، تانن ها و گلیکوزیدهای مختلف را برای توضیح این اثرات دارویی دارند. ویتامین ها ، مواد مغذی آلی ضروری که برای متابولیسم بدن ضروری هستند، در این بادمجان نیز یافت می شوند.
به طور کلی می توان خواص و فواید زیر را برای بادمجان نخودی لیست کرد:
- از آب گیاه برای درمان تب ، سرفه ، آسم ، بیماری های قفسه سینه ، گلودرد ، روماتیسم ، ریزش آب ، معده درد و سوزاک استفاده می شود.
- ضد میکروب و ادرار آور است
- از برگهای خشک شده و پودر شده به عنوان دارو برای بیماران دیابتی استفاده می شود
- از ضمام ساخته از برگ های آن برای بهبود بریدگی ، زخم و بیماری پوستی استفاده می شود
- برای مالاریا ، معده درد و مشکلات طحال استفاده می شود
- گزش مورچه: برای کاهش تحریک از آب میوه آن استفاده شود
گزارش شده است که عصاره های گیاه در درمان بیش فعالی ، سرماخوردگی و سرفه ، جوش ، بیماری های پوستی مفید است، در واقع در داروخانه های تایلند، داروهای سرماخوردگی با ترکیبات اصلی عصاره بادمجان نخودی یافت می شود.
از جمله خواص مهم بادمجان نخودی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. پیشگیری و درمان کم خونی
کمبود آهن یکی از شایع ترین کمبودهای مواد مغذی در سراسر دنیا است و کم خونی ناشی از فقر آهن یک بیماری شایع است که ممکن است در نتیجه جذب نا کافی آهن در بدن ایجاد شود.
بادمجان نخودی از منابع غنی آهن گیاهی است که اغلب برای درمان یا پیشگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن شناخته و مصرف می شود اما دقت داشته باشید احتمالا این آهن گیاهی به خوبی توسط دستگاه گوارش جذب نشده و تاثیر مورد انتظار در درمان کم خونی را نداشته باشد.
2. کاهش فشار خون
فشار خون بالا یکی از رایج ترین مشکلات قلبی و از مهم ترین عوامل ایجاد کننده بیماری قلبی و سکته مغزی می باشد.
ترکیبات موجود در بادمجان نخودی احتمالا به کاهش طبیعی فشار خون کمک می کنند. این توت ها دارای ترکیبات منحصر به فرد آنتی اکسیدانی و ضد التهابی همچون اسید گالیک و اسید فرولیک می باشند.
3. تقویت سیستم ایمنی
بادمجان نخودی دارای خواص ضد میکروبی قوی است و می تواند از چند جهت عملکرد سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.
به نظر می رسد این توت ها اثر خوبی روی ویروس هرپس سیمپلکس داشته باشند و برای تمیز نگه داشتن زخم ها و بهبود جراحات و بریدگی ها مفید باشند.
اثرات جانبی:
مقامات بهداشتی هشدار دادند که اگر بیش از حد و به مقدار زیاد خورده شود می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود. البته این هشدار احتمالاً می تواند در مورد اکثر انواع وحشی ، نیمه وحشی و حتی برخی از ارقام اهلی بادمجان نیز باشد، دلیل اصلی این هشدار محتوای سولانین سمی این گیاهان است، مطمئناً دامها با خوردن بعضی از این گیاهان مسموم شده اند.
بادمجان نخودی در دنیا با نام های گوناگونی شناخته می شود از جمله:
turkey berry (توت بوقلمون)
prickly nightshade (شبتاب خاردار)
shoo-shoo bush (بوته شوشو)
pea eggplant (بادمجان نخود)
Wild Eggplant (بادمجان وحشی)
devil's fig (انجیر شیطان)
pea aubergine (بادمجان نخود)
False Eggplant (بادمجان کاذب)
Makhuea Phuang (ماخوئه فوانگ) در تایلند
سونداکای (Sundakkai) در تامیل نادو
susumbe (سوسامبر) در فیلیپین
منبع : گلس گاردن